گوشه ای از بیان شرایط امت پس از پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و برخی از ویژگیهای حضرت علی علیه السلام در کتاب صحیح مسلم
- در حدیث سعیدبن جبیر از ابنعباس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمدهاست: آگاه باشید که مردانی از امت مرا آورند و آنان را به سوی چپ میبرند، من گویم: پروردگارا، اینان اصحاب منند! پاسخ آید که تو نمیدانی اینان چه حوادثی آفریدند... به من گویند: اینان پس از مفارقت تو پیوسته به پشت برگشتند و از اسلام دست کشیدند.(صحیح مسلم ۸ / ۱۵۷، باب فناء دنیا.) روایات دیگری نیز در این زمینه با الفاظ نزدیک به این وارد است که به جهت رعایت اختصار نیاوردیم.(ر. ک: جامع الاصول ۱۱ / ۱۲۱.)
- اخبار و احادیث در این زمینه فراوان است و همه به طور قوی مقصود را به صراحت میرسانند تا آنجا که علّامه مظفر؛ گفتهاست: برخی از آن اخبار مانند آیه شریفه ارتداد (آل عمران / ۱۴۴) صریح در دلالت بر ارتداد [برخی از] امت پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلماند. (دلایل الصدق ۲ / ۱۱.) برای توضیح بیشتر رجوع شود به صحیح بخاری ۸/۱۴۸ باب حوض، و ۹ / ۵۸ باب فتن (از چاپ مصر، چاپخانه محمدعلی صبیح و فرزندان) و صحیح مسلم ۸ / ۱۵۷ باب فناء دنیا و بیان حشر (چاپ بیروت)، و ما در اینجا پارهای از آن روایات را از دو کتاب فوق آن قسمتی را که مورد نظر است میآوریم:
- عقاید نَسَفی: علّامه امینیرحمة الله در باب نگاهی به احادیث معاویه گوید: حدیث “من مات و لمیعرف امام زمانه مات میتةً جاهلیة” را تفتازانی در شرح المقاصد (۲/۲۷۵) آورده و آن را دارای مفاد و مفهوم آیه اولیالامر قرار داده است. و تفتازانی با همین لفظ نیز در شرح عقاید نسفی چاپ سال ۱۳۰۲ آورده، اما دست امانتدار ودایع علم و دین در چاپ سال ۱۳۱۳ همین کتاب هفت صفحه آن را که شامل همین حدیث بوده تحریف نموده است، و شیخ علی قاری صاحب المرقاة نیز در خاتمه الجواهرالمضییة (۲ / ۵۰۹) آن را آورده و در ص۴۵۷ گوید: معنای این حدیث که در صحیح مسلم نقل کرده آن است که: هر کس که نشناسد کسی را که اقتدا و اهتدای به او در زمان وی بر او واجب است.(الغدیر ۱۰ / ۳۶۰.)
/
سایت فطرت
