به گزارش روز یکشنبه شبکه قرآن و معارف سیما حجت الاسلام علیرضا روزبهانی در برنامه شب آسمانی این شبکه گفت: حسین علی نوری رهبر فرقه بهاییت یک بار در نامه ای که به ناصرالدین شاه قاجار می‌نویسد خود را «نملیه فانی» یعنی یک مورچه فانی می‌خواند و وقتی به یک وهابی مثلا در روستایی در یزد نامه می‌نویسد ادعای می‌کند که «لااله الّا انا المسجون الفرید» یعنی خدایی جز من زندانی تنها نیست.
مدیر گروه فرق انحرافی مرکز تخصصی کلام و ادیان حوزه علمیه قم افزود: تشتت ادعاهای حسین علی نوری به دلیل ارضای خواهش‌های نفسانی اوست که روزی ادعای پیغمبری و روزی دیگر ادعای خدایی می‌کند و آن چنان در گفتارش تشتت وجود دارد که نمی‌توان با قاطعیت گفت که این شخص در نهایت چه می‌خواهد بگوید.
وی اضافه کرد: حسین علی نوری در ابتدا ادعای پیغمبری در عصر جدید را دارد و پس از مدتی علی رغم این که می‌گوید من ادعای خدایی ندارم در تمامی رفتار آثار و احکامش ادعای خدایی او کاملا به چشم می‌خورد.
این کارشناس فرقه‌های انحرافی تاکید کرد: رهبر فرقه بهاییت برای ارضای هواهای نفسانی خود و همچنین برای پاسخ گو بودن به استعمار که حامی او بوده اند در شرایط مختلف ادعاهای متفاوتی هم می‌کند.
روزبهانی افزود: عباس افندی پسر حسین علی نوری وحدت جهان انسانی را عصاره تعالیم و آیین پدرش می‌داند که این جمله و شعار باعث جذابیت در بین مردم خواهد شد اما باید از بهاییت پرسید که محور این وحدت چیست و انسان ها از نظر آن ها قرار است حول چه محوری به دور هم جمع شوند
این کارشناس فرقه‌های مذهبی اضافه کرد: اگر پاسخ آن ها این است که مردم باید به دور تعالیم بهاءالله جمع شوند باید گفت که چگونه می‌توان انسان ها را به دور مکتب فردی جمع کرد که هنوز جایگاهش اثبات نشده و هر روز ادعایی داشته تاجایی که خود را نیز خدا می‌خواند.
وی بیان داشت: بهاییت تصمیم دارد انسان ها را به دور هم جمع کند در صورتی که همین مانیفست بهاییت در خودشان مرده است. زیرا اختلافات بین رهبران این فرقه از جمله بین یحیی و بهاءالله چنان زیاد بوده که دولت عثمانی مجبور می‌شود آن ها را از هم دور کند.
روزبهانی در پایان خاطرنشان کرد: با یک مطالعه بسیار سطحی درباره تاریخ بهاییت متوجه اختلافات زیاد رهبران آن ها خواهیم شد و این در حالی است که آن ها ادعای وحدت عالم انسانی را دارند.
منبع خبر: ایرانا
110 نیوز
